1982an ICOMOS erakundeak (Monumentuen eta Lekuen Nazioarteko Kontseilua) urtero apirilaren 18a Ondarearen Nazioarteko Egun edo Monumentuen eta Lekuen Nazioarteko Egun izendatzea proposatu zuen. UNESCO erakundeak (Nazio Batuen Erakundeko Hezkuntza, Zientzia eta Kulturarako Erakundea) izendapen hori onartu egin zuen 1983ko azaroan ospaturiko batzarrean.
Egun honen helburua gizateria kultur ondareari buruz kontzientziatzea da, ondare hori mantentzeko eta kontserbatzeko dagoen beharraz eta horretako egin behar den ahaleginaz jabetzea, ondare horren ahultasunaz ohartzea babestu eta gorde ahal izateko.
Ondarea esanahi desberdin ugari dituen hitza dugu, definitzen zaila, hala ere, ondarea herri edo gizarte batek euren arbasoengandik jasotzen duen ondasunen multzo bezala definitu genezake. Ondare hori oso anitza izan daiteke, gauza materialak ondarea dira, gizakiak historian zehar eginiko eraikinak edo arte lanak kultur ondare kontsideratzen dira, baina baita musika, dantza edo folklorea ere.
Ekaingo kobazuloak bere barnean gordetzen duen labar arte multzoa babestu beharreko kultur ondare horren parte da. Duela 13.000 edo 14.000 urte, ezezagunak zaizkigun helburu batzuen bila, gizakiek lurraren erraietan irudi multzo zoragarri bat irudikatu zuten.
1969an bertako arte multzoa aurkitu zenetik, Ekaingo ondare hori babesteko hartutako neurriak eredugarriak izan dira. Kobazuloa hasieratik itxi zen, ikerketak burutu, kobazuloaren eta bere inguru naturalaren babesa bermatzeko araudi bat ezarri eta arte ondare hori zabaltzeko azpiegitura bat sortu, Ekainberri. Neurri guzti horiek hartu izanari esker, bertako artelanak egoera paregabean mantentzen dira.
2008ko uztailean, UNESCO erakundeak Ekaingo labar artea, eta Asturias, Kantabria eta Euskal Herriko beste hamalau kobazuloetako arte multzoak, Gizateriaren Ondare izendatu zituen, kultur ondare batek jaso dezakeen babes mailarik gorena da eta bere kontserbaziorako oso baldintza gogorrak ezartzen ditu.
Hala ere, gero eta argiago dago ondarea babestea ez dela nahikoa, ondare hori gizartera zabaldu behar da, pertsonek euren ondarea ezagutzea da ondare hori errespetatu eta bere mantentzea bultzatzeko modurik onena. Kasu askotan ondare hori zuzenean ezagutzekoa ezinezkoa gertatzen da kontserbazio arrazoiengatik, baina zorionez bera zabaltzeko moduak gero eta anitzagoak eta kalitate hobekoak dira. Filosofia horri jarraituz sortu zen Ekainberri, Ekaingo kobazuloaren erreplika, eraikitzeko ideia ere.
Ondarea da gure arbasoek utzi digutena, beraien milaka urtetako lanaren emaitza anitza, eta gure betebeharra da ondare hori gure ondorengoengana ahalik eta baldintzarik hoberenetan iristea.
Horregatik, Ekainberri egun honetako ospakizunetara batzen da, Ekaingo ondarea babesteko hartu diren neurriak beste leku eta monumentu batzuetara zabaltzea beharrezkoa da, baita herrien tradizioa osatzen duten elementu inmaterialetara ere. Hori urteko egun guztietan egin behar da, baina gaurko eguna aldarrikapen hori zabaltzeko bereziki aproposa iruditzen zaigu. Zaindu eta babestu dezagun gure ondorengoentzat gure arbasoek guri utzi zigutena.
Egun honen helburua gizateria kultur ondareari buruz kontzientziatzea da, ondare hori mantentzeko eta kontserbatzeko dagoen beharraz eta horretako egin behar den ahaleginaz jabetzea, ondare horren ahultasunaz ohartzea babestu eta gorde ahal izateko.
Ondarea esanahi desberdin ugari dituen hitza dugu, definitzen zaila, hala ere, ondarea herri edo gizarte batek euren arbasoengandik jasotzen duen ondasunen multzo bezala definitu genezake. Ondare hori oso anitza izan daiteke, gauza materialak ondarea dira, gizakiak historian zehar eginiko eraikinak edo arte lanak kultur ondare kontsideratzen dira, baina baita musika, dantza edo folklorea ere.
Ekaingo kobazuloak bere barnean gordetzen duen labar arte multzoa babestu beharreko kultur ondare horren parte da. Duela 13.000 edo 14.000 urte, ezezagunak zaizkigun helburu batzuen bila, gizakiek lurraren erraietan irudi multzo zoragarri bat irudikatu zuten.
1969an bertako arte multzoa aurkitu zenetik, Ekaingo ondare hori babesteko hartutako neurriak eredugarriak izan dira. Kobazuloa hasieratik itxi zen, ikerketak burutu, kobazuloaren eta bere inguru naturalaren babesa bermatzeko araudi bat ezarri eta arte ondare hori zabaltzeko azpiegitura bat sortu, Ekainberri. Neurri guzti horiek hartu izanari esker, bertako artelanak egoera paregabean mantentzen dira.
2008ko uztailean, UNESCO erakundeak Ekaingo labar artea, eta Asturias, Kantabria eta Euskal Herriko beste hamalau kobazuloetako arte multzoak, Gizateriaren Ondare izendatu zituen, kultur ondare batek jaso dezakeen babes mailarik gorena da eta bere kontserbaziorako oso baldintza gogorrak ezartzen ditu.
Hala ere, gero eta argiago dago ondarea babestea ez dela nahikoa, ondare hori gizartera zabaldu behar da, pertsonek euren ondarea ezagutzea da ondare hori errespetatu eta bere mantentzea bultzatzeko modurik onena. Kasu askotan ondare hori zuzenean ezagutzekoa ezinezkoa gertatzen da kontserbazio arrazoiengatik, baina zorionez bera zabaltzeko moduak gero eta anitzagoak eta kalitate hobekoak dira. Filosofia horri jarraituz sortu zen Ekainberri, Ekaingo kobazuloaren erreplika, eraikitzeko ideia ere.
Ondarea da gure arbasoek utzi digutena, beraien milaka urtetako lanaren emaitza anitza, eta gure betebeharra da ondare hori gure ondorengoengana ahalik eta baldintzarik hoberenetan iristea.
Horregatik, Ekainberri egun honetako ospakizunetara batzen da, Ekaingo ondarea babesteko hartu diren neurriak beste leku eta monumentu batzuetara zabaltzea beharrezkoa da, baita herrien tradizioa osatzen duten elementu inmaterialetara ere. Hori urteko egun guztietan egin behar da, baina gaurko eguna aldarrikapen hori zabaltzeko bereziki aproposa iruditzen zaigu. Zaindu eta babestu dezagun gure ondorengoentzat gure arbasoek guri utzi zigutena.
En 1982 la organización ICOMOS (Consejo Internacional de Monumentos y Lugares) propuso declarar el 18 de abril de cada año como Día Internacional del Patrimonio o Día Internacional de los Monumentos y los Sitios. La UNESCO (Organización de las Naciones Unidas para la Educación, la Ciencia y la Cultura) aceptó ese nombramiento en la asamblea celebrada en noviembre de 1983.
El objetivo de este día es concienciar a la humanidad sobre el patrimonio cultural, sobre la necesidad de mantener y conservar ese patrimonio y sobre el esfuerzo que se ha de realizar para ello, que se dé cuenta de la vulnerabilidad de ese patrimonio para poder protegerlo y guardarlo.
Patrimonio es una palabra con muchos significados, difícil de definir, aun así, podemos decir que patrimonio es el conjunto de bienes que recibe un pueblo o una sociedad de sus antepasados. Ese patrimonio puede ser muy diverso, las cosas materiales son patrimonio, se consideran patrimonio los edificios o las obras de arte realizadas por el ser humano a lo largo de la historia, pero también la música, la danza o el folklore.
El conjunto de arte rupestre que guarda la cueva de Ekain en su interior forma parte de ese patrimonio cultural a proteger. Hace 13.000 o 14.000 años, en busca de unos objetivos que desconocemos, los humanos representaron un maravilloso conjunto de figuras en las entrañas de la tierra.
Desde que en 1969 se descubrió su arte rupestre, las medidas tomadas para proteger ese patrimonio de Ekain han sido ejemplares. La cueva se cerró desde un primer momento, se realizaron investigaciones, se estableció una normativa para garantizar la protección de la cueva y de su entorno natural, y se creó una infraestructura para difundir ese patrimonio artístico, Ekainberri. Gracias a haber adoptado todas esas medidas, sus obras de arte se conservan en un estado inmejorable.
En julio de 2008, la UNESCO declaró Patrimonio de la Humanidad el arte rupestre de Ekain, conjuntamente con el de otras catorce cuevas de Asturias, Cantabria y el País Vasco, es el mayor nivel de protección que puede obtener un elemento cultural y establece unas condiciones muy duras para su conservación.
A pesar de ello, está cada vez más claro que no basta con proteger el patrimonio, hay que difundir ese patrimonio a la sociedad, la mejor forma de que las personas respeten su patrimonio e impulsen su conservación es que conozcan ese patrimonio. En muchos casos resulta imposible conocer directamente ese patrimonio por motivos de conservación, pero por fortuna los medios para difundirlo son cada vez más diversos y de mejor calidad. La idea de construir Ekainberri, la réplica de la cueva de Ekain, también surgió siguiendo esta filosofía.
Patrimonio es lo que nos han dejado nuestros antepasados, el diverso resultado de su trabajo a lo largo de miles de años, y es nuestro deber que ese patrimonio llegue a nuestros descendientes en las mejores condiciones posibles.
Por ese motivo, Ekainberri se une a las celebraciones de este día, es necesario que las medidas que se han tomado para proteger el patrimonio de Ekain a otros lugares y monumentos, también a los elementos inmateriales que forman la tradición de los pueblos. Eso se debe hacer todos los días del año, pero el día de hoy nos parece especialmente adecuado para difundir esa reivindicación. Cuidemos y protejamos para nuestros descendientes lo que nuestros antepasados nos legaron a nosotros.
No hay comentarios:
Publicar un comentario